អត្ថបទព័ត៌មានស្តីពីការអប់រំ
ក្រោមប្រធានបទៈ “មូលហេតុកុមារបោះបង់ការសិក្សានៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា”
អត្ថបទដកស្រង់ដោយ :  តាត សុផល
#MJQE #AmericanInterconSchool      

កុមារទាំងអស់មានសិទ្ធិរៀន ទោះក្នុងកាលៈទេសៈណាក៏ដោយ។ ការគាំទ្រគ្រប់គ្រាន់ដល់ការរៀនសូត្រ គឺជាកត្តាមួយដ៏សំខាន់សម្រាប់ពួកគេក្នុងការអភិវឌ្ឍសមត្ថភាពពេញលេញ។ បីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ នៅកម្ពុជា កុមារជាច្រើនបានមិនបានចូលសិក្សាពេញលេញទេជាពិសេសអ្នកដែលរស់នៅក្នុងតំបន់ ជនបទក្រីក្រ។ កម្ពុជាមានការរីកចម្រើនយ៉ាងខ្លាំងក្នុងវិស័យអប់រំសម្រាប់កុមារ។ ចាប់តាំងពីឆ្នាំ២០០៧ ចំនួនកុមារដែលបានចុះឈ្មោះក្នុងកម្មវិធីមត្តេយ្យសិក្សាបានកើនឡើងច្រើនជាងពីរដង។ ចំនួនកុមារ ដែលបានចុះឈ្មោះចូលរៀននៅបឋមសិក្សាបានកើនឡើងពី៨២ភាគរយក្នុងឆ្នាំ១៩៩៧ ដល់ជាង៩៧ ភាគរយក្នុងឆ្នាំសិក្សា២០១៧-២០២១៨។

ខណៈដែលមានការរីកចម្រើន កុមារនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជានៅតែមិនទាន់ឈានដល់កម្រិតនៃការសិក្សាដែលស័ក្តិសមនឹងអាយុរបស់ពួកគេ។ នៅកម្រិតបឋមសិក្សា ជិត២៥ភាគរយនៃកុមារនៅថ្នាក់ទី៣ មិនអាចសរសេរត្រឹមត្រូវសូម្បីតែមួយពាក្យនៅក្នុងការធ្វើតេស្តសរសេរតាមអាន។ មានតែ២៧ភាគរយនៃក្មេងអាយុពី៣ ទៅ៥ឆ្នាំប៉ុណ្ណោះ ដែលមានការអភិវឌ្ឍលើផ្នែកអក្ខរកម្ម និងលេខ ហើយនៅពេលពួកគេមានអាយុ១៧ឆ្នាំ ៥៥ភាគរយនៃក្មេងជំទង់នឹងឈប់រៀន។ 

សរុបមក កុមារមួយចំនួននៅតែមិនទាន់បានចូលរៀននៅគ្រប់កម្រិតនៃការអប់រំ ចាប់ពីកុមារភាពរហូត ដល់វ័យជំទង់។ កុមារភាគច្រើនឈប់រៀនមុនពេលចូលរៀននៅអនុវិទ្យាល័យ ជាពិសេសកុមារមកពីតំបន់ជួបការលំបាកកំពុងតស៊ូដើម្បីដឹងពីសក្តានុពលរបស់ពួកគេ នៅពេលដែលពួកគេប្រឈមមុខនឹងការលំបាកក្នុងការធ្វើដំណើរ និងស្នាក់នៅក្នុងសាលារៀន។

អត្ថបទដកស្រង់ និងកែសម្រួលចេញពី៖
https://www.unicef.org/cambodia/education